Mikrorilleplate

Mikrorilleplate er ei grammofonplate, innspela i mono, med lateral gravering. Mikrorilleplatene vart utvikla av Columbia ^[1][2], og sette i produksjon i 1948. Desse platene hadde ein diameter på 25 eller 30 cm, roterte med 33 1/3 o/min, og speletid på 20 til 25 min, som var fire til fem gongar lengre enn 78-platene som då var i bruk. Dei vart difor kalla langspelplater (LPar). Året etter, i 1949, tok RCA til å produsera mikrorilleplater, men med mindre diameter (17,8 cm), med større rotasjonshastigheit (45 o/min) og ei speletid på berre 5 1/3 min.

1. ↑ Read, O., The recording and reproduction of sound, Howard W. Sams & Co., 1952.
2. ↑ Wallerstein, E., The development of the LP record in 1948, Music in the mail. (vitja 9/7-2019)